Vannacht slecht geslapen, Mies droomde weer heel eng en net alsof het echt was. Hij bleef vanmorgen maar kokhalzen maar kon niet meer braken.
Vanmiddag toch maar naar het ziekenhuis gebeld. Hij mag alvast aan de prednison beginnen. Kijken of dat een oppepper geeft......
donderdag 29 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hoi.
BeantwoordenVerwijderenHet valt vies tegen als je zo ziek bent.
Snel weer opgeknapt zodat je weer lekker op de fiets kan.
Groetjes Toon en Jenny
Lieve Michel en Marleen..
BeantwoordenVerwijderenWateen ellende allemaal,je bent ziek en krijgt er allemaal ellende bij.. heb je het een gehad..komt het andere er weer aan!
Ik blijf zeggen dat Michel wel een groot pluspunt heeft,dat de chemo WEL zijn werk doet.
Ik hoop dat Mies daar steeds weer de kracht kan uithalen om te blijven knokken..ookal valt dat niet mee :S
En ik zal duimen dat de perdnison goed gaat werken zodat Michel iets opknapt.
Wij gaan een weekje naar Oostenrijk,daar wilde mijn vader zo graag nog eens een heen,dus hebben we dat voor zijn verjaardag gegeven.Kans is klein dat ik jullie daar kan volgen.Hele dikkke knuffels van ons voor jullie
Hé vriend....
BeantwoordenVerwijderenAlléloejah!!! Wamottegij afzien zeg!!!..
En ik kan je niet eens uit de wind zetten nu!
Was dat maar zo, dan kon ik wat doen!
Maar helaas, we kunnen alleen maar toezien langs de zijlijn!
Maar laat ik in ieder geval weten dat ik enorm tegen jou op zie vriend.
Blijf de moed er in houden maat! Al zal dat niet makkelijk zijn op die moeilijke momenten. Maar alleen een volhouder wint!
Zet um op Mies! We love you!!!
Gr. Ries
Blijf moed houden vriend, zo vervelend om steeds weer te lezen dat het zo blijft spoken in je lichaam. Frustrerend om niets te kunnen doen, dan alleen maar kracht naar jullie toe te sturen. Maar weet dat we mee leven. Liefs
BeantwoordenVerwijderenAngelique en Winfred XX