Vannacht ben ik weer bij Michel in het ziekenhuis blijven slapen. Ik vind het helemaal top dat ze daar heel makkelijk mee omgaan in het Amphia Ziekenhuis.
Het was weer een drama nacht. Doordat zijn buik vol met lucht zit heeft hij erg veel pijn en kon niet slapen. Ik had nooit gedacht dat ik blij zou zijn met zijn winden maar pfff wat zou ik graag willen dat de druk van de ketel kwam.
Vanochtend om 6 uur viel hij eindelijk in slaap maar ja alles gaat gewoon door, ook in het ziekenhuis dus vanaf half 8 kwamen er allemaal mensen langs: ontbijt, pillen, bloeddruk meten en ga zo maar door. Hij zal vandaag wel veel slapen.
Zodra zijn nieren het weer aankunnen krijgt hij de 2e helft van zijn chemokuur. Van het eerste deel had hij in ieder geval (tot nu toe) geen last. Hij heeft inmiddels nog een infuus in zijn andere arm om de zuurgraad te beinvloeden.
Hopelijk komt de druk snel van de ketel en wordt die pijn in ieder geval wat minder. Hou vol hubbies maatje. Helaas moet je deze wedstrijd vooral zelf volbrengen maar ik ben er van overtuigd dat je hem winnend afsluit. Weet dat we heel dicht aan de zijlijn bij je staan en bij een dipje je een kontje (niet te hard, je weet dat je daar hele natte billen van kunt krijgen) of duwtje in de rug zullen geven. Groetjes Gea
BeantwoordenVerwijderenWoorden die beschrijven welke strijd jullie voeren. Woorden ook waaruit veel liefde voor elkaar blijkt. Sterkte samen. Wij denken aan jullie.
BeantwoordenVerwijderenEn trouwens.....als kraanmachinist van onze Boels-kraan mis ik mijn senior onder de kraan. Dus.....
Groetjes, Erik & Brenda